زندگی نامه جان فردریکسون

جان فردریکسون، یک درمانگر چاشنی با بیش از ۲۵ سال تجربه، نه سال گذشته را به تمرین و اموزش روان درمانی پویای کوتاه مدت فشرده (ISTDP) اختصاص داده است. سفر او شامل تحصیل تحت هدایت بنیانگذار ISTDP، دکتر حبیب دوانلو، به مدت دو سال است. علاوه بر این، او در نظارت هفتگی با پاتریشیا Coughlin، دکترا به مدت هفت سال درگیر.

اقای فردریکسون در حال حاضر به عنوان رئیس مشترک برنامه اموزشی روان درمانی پویای کوتاه مدت فشرده (ISTDP) در دانشکده روانپزشکی واشنگتن خدمت می کند. تخصص او به ریاست برنامه اموزش اصلی ISTDP برای انجمن ISTDP نروژ و اموزش ISTDP در تنظیمات مختلف بین المللی از جمله ورشو، لهستان، دانمارک، ایتالیا و جنوب کالیفرنیا گسترش می یابد. او همچنین نوارهای ویدئویی را در کنفرانس های سراسر ایالات متحده، بریتانیا، دانمارک، نروژ، لهستان و ایتالیا ارائه کرده است.

علاوه بر کار بالینی خود، جان فردریکسون نویسنده است و بیش از بیست مقاله در بولتن ad Hoc روان درمانی پویا کوتاه مدت منتشر کرده است. کتاب او، “روان درمانی روان پویشی – یادگیری گوش دادن از دیدگاه های متعدد”، به پیچیدگی های درمان روان پویایی می پردازد. علاوه بر این، او به عنوان خزانه دار انجمن بین المللی درمان پویا تجربی (IEDTA) خدمت می کند.

برای کسانی که علاقه مند به کاوش در کار خود هستند، جان می تواند در مورد EDT در یک پادکست موجود در اینترنت در این لینک شنیده شود

روان درمانی پویای کوتاه مدت فشرده (ISTDP) یک رویکرد درمانی است که بر تغییرات عاطفی سریع و عمیق تمرکز دارد. توسعه یافته توسط دکتر حبیب دوانلو، ISTDP با هدف کمک به افراد برای غلبه بر مشکلات عاطفی با پرداختن به پویایی اساسی احساسات، افکار و رفتارهای خود است.

در اینجا برخی از ویژگی های کلیدی ISTDP وجود دارد:

1. محدود به زمان: ISTDP معمولا در مدت کوتاهی انجام می شود، اغلب از چند جلسه تا چند ماه. هدف این است که در این بازه زمانی محدود به پیشرفت قابل توجهی دست یابیم.
2. فعال سازی عاطفی: درمانگر به طور فعال برای برانگیختن و کشف احساسات بیمار کار می کند. با دسترسی و پردازش احساسات عمیقا دفن شده، ISTDP قصد دارد تغییر پایدار ایجاد کند.
3. شناخت دفاع: ISTDP بر شناسایی و به چالش کشیدن دفاع روانشناختی که از پردازش عاطفی جلوگیری می کند، تمرکز دارد. این دفاع ممکن است شامل سرکوب، انکار و اجتناب باشد.
4. اکتشاف مقاومت: درمانگر با بیمار برای درک و رسیدگی به هر گونه مقاومت در برابر اکتشاف عاطفی همکاری می کند. این شامل بررسی الگوهای اجتناب یا خود خرابکاری است.
5. فوبیای عاطفی: ISTDP تشخیص می دهد که افراد اغلب ترس ناخوداگاه از تجربه احساسات شدید دارند. درمانگران به بیماران کمک می کنند تا با این احساسات مقابله و تحمل کنند و منجر به بهبودی شوند.
6. کار از طریق: بیماران در یک فرایند کار از طریق درگیری های عاطفی خود شرکت می کنند. این شامل بازبینی تجربیات گذشته، درک تاثیر انها و ادغام بینش های جدید است.
7. بازخورد ویدئویی: ISTDP اغلب از جلسات ویدئویی برای بازخورد استفاده می کند. تماشای این ضبط ها به بیماران کمک می کند تا بینش خود را در مورد الگوهای عاطفی و دفاع خود به دست اورند.

یکی از عناوین پر فروش جان فردریکسون ” ارتیاط کلید بهبودی ” است.

به طور خلاصه، هدف ISTDP ایجاد تغییر پایدار با پرداختن به موانع عاطفی، شناخت دفاع و ترویج پردازش عاطفی است. این یک رویکرد فشرده و متمرکز است که می تواند به تحولات عمیق در یک دوره نسبتا کوتاه از زمان منجر شود.